Abstract:
2008 yılında Nobel Edebiyat Ödülü ile taçlandırılan Jean-Marie Gustave Le Clézio, çağdaş Fransız yazınının kayıp uygarlıklara ve üçüncü dünya ülkelerine duyduğu ilgi ve sempati ile dikkat çeken yazarlarından biridir. Köken olarak Maurice Adası’nda büyük topraklara sahip bir aileden gelen ama Fransa doğumlu olan Le Clézio, her zaman iki kökenli olduğunun bilincinde olmuş, Metropol ve Sömürge arasında kendisini parçalanmış hissetmesine karşın her zaman sömürgecilik karşıtı tutumunu romanlarında yansıtmıştır. Le Clézio’nun bir çok romanında yer alan marjinal karakterler de bir yandan onun insanlığa duyduğu sempatiyi tanıtlarken diğer yandan sömürgecilik karşıtı tutumunun taşıyıcıları olarak dikkat çekiyorlar. Biz bu çalışmada Le Clézio’nun Altın Balık adlı romanındaki marjinal karakterler üzerinden iletmeye çalıştığı insanlık sevgisine, sömürgecilik karşıtlığına, Batı Dünyası (Amerika dahil ) eleştirisine odaklanacağız. Büyük yoksunluklar, kötü koşullar, aşağılanmalar, tacizler, karşılaştıkları insanlık dışı davranışların yol açtığı ruhsal çöküntüler içinde bu marjinallerin ortaya koydukları ayakta kalma savaşımına dikkat çekeceğiz. Çoğu zenci, Arap, ve çingenelerden oluşan marjinal karakterler yaşadıkları olumsuzluklarla dünyadaki kötülükleri serimlemeye olanak tanırlarken, yaşamı yalın yanıyla içselleştirmeleriyle de batının hırslı, bireyci, bencil ve sömürgen insanı ile karşıtlık oluşturmaktadırlar. Çalışmamızda bu karşıtlığı da vurgulamaya çalışacağız. Çalışmamızı hazırlarken Fanon, Césaire Said gibi düşünürlerin söylemleri ile marjinallik üzerine yapılmış sosyolojik inceleme ve çalışmaların bize ışık tutacağını umuyoruz